کیف پول یا ولت ارزهای دیجیتال چیست؟
بازار ارزهای دیجیتال با بیش از 290 میلیون کاربر فعال از همیشه محبوب‌تر است. پس از خرید ارز دیجیتال به مکانی امن برای ذخیره کلیدهای دیجیتالی که از دارایی شما به‌صورت ایمن نگهداری کند نیاز دارید. کیف پول ارز دیجیتال (Crypto wallets) یک برنامه نرم‌افزاری یا یک گجت سخت‌افزاری است که کلیدهای خصوصی و عمومی را ذخیره می‌کند و با بلاکچین‌های مختلف در تعامل است.
در صرافی غیرمتمرکز تهران‌اکسچنج بدون به امانت گذاشتن رمزارزهایتان می‌توانید مبادلات کریپتویی خود را انجام دهید. در این پلتفرم هیچ کیف پولی تعریف نشده است و تمامی مبادلات شما از طریق آدرس کیف پولی خودتان انجام می‌شود.
کیف پول ارز دیجیتال چیست؟
کیف پول یا ولت ارزهای دیجیتال برنامه‌ای است که به‌عنوان یک کیف پول برای نگهداری از دارایی‌های دیجیتالی شما عمل می‌کند. به این برنامه کیف پول گفته می‌شود؛ زیرا همانند کیف پول که پول نقد و کارت را در آن قرار می‌دهید، از رمزارزهای شما نگهداری می‌کند. در Crypto wallets کلیدهای عبوری که برای امضای تراکنش‌های رمزارز خود استفاده می‌کنید، ذخیره می‌شود و رابطی را ایجاد می‌کند که شما می‌توانید به رمزارزهای خود دسترسی داشته باشید.
کیف پول ارزهای دیجیتال، بلاکچین را در دسترس همه کاربران قرار می‌دهند. زمانی که رمزارز برای اولین‌بار معرفی شد، ارسال ارز دیجیتال به‌صورت دستی انجام می‌گرفت که نیاز به واردکردن کلیدهای طولانی داشت. اما حالا کیف پول این کار را انجام می‌دهد. اولین ولت دیجیتالی متعلق به خالق بیت کوین ساتوشی ناکاموتو (Satoshi Nakamoto) بود. کیف پول دوم متعلق به هال فینی (Hal Finney) بود که ناکاموتو برای اولین‌بار 10 بیت کوین را برای آزمایش به او فرستاد.
کیف پول ارز دیجیتال چگونه کار می کند؟
از لحاظ فنی، زمانی که با استفاده از کیف پول ارز دیجیتال تراکنشی را انجام می‌دهید، ولت در نقش یک واسطه بین شما و شبکه عمل می‌کند و درخواست انتقال شما را برای شبکه ارسال می‌کند. به عبارتی ساده‌تر، کیف پول این پیام را به شبکه‌هایی متشکل از هزاران کامپیوتر ارسال می‌کند که برای مثال، 2 بیت کوین را از موجودی کم کن و به حساب فرد دیگری با این آدرس منتقل کن.
کیف پول‌های ارز دیجیتال به معنای واقعی درون خود رمزارز ذخیره نمی‌کنند. در واقع با ارسال ارزهای رمزنگاری شده، مانند انجام کارت به کارت؛ تنها چیزی که رخ می‌دهد انتقال مالکیت دارایی است. با این تفاوت که در عملیات بانکی، موجودی کاربر روی کامپیوترهای متمرکز بانک ذخیره می‌شوند، اما در انتقال رمزارز موجودی در بستر بلاکچین قرار می‌گیرد.
درون هر کیف پول ارز دیجیتال، دو رشته کاراکتر بلند به نام‌های کلید خصوصی (Private Key) و کلید عمومی (Public Key) وجود دارد. در حقیقت وظیفه اصلی کیف پول این است که این دو کلید را به‌صورت امن ذخیره کند. این کلیدها نشان‌دهنده مالکیت شما بر رمزارزها خواهد بود.
کلید خصوصی (Private Key)
کلید خصوصی رشته‌ای از حروف و اعداد انگلیسی است و همانند رمز کارت بانکی برای شما عمل می‌کند. از کلید خصوصی برای خرج‌کردن دارایی استفاده می‌شود و اگر کسی این کلید را در اختیار داشته باشد می‌توان به موجودی کیف پول شما دسترسی داشته باشد. هرگز نباید کلید خصوصی خود را در اختیار کسی قرار دهید.
پیچیدگی و طول کلید خصوصی موجب می‌شود که هکرها به‌راحتی نتوانند به آن دست پیدا کنند، اما همین موضوع برای کاربران کیف پول هم مایه دردسر شده است. در اکثر کیف پول‌ها به‌جای یک کد طولانی، عبارتی بین 12 تا 24 کلمه در غالب عبارت بازیابی به شما داده می‌شود.
کلید عمومی (Public Key)
کلید عمومی از رشته‌ای از اعداد و حروف انگلیسی تشکیل می‌شود که از نظر ریاضی با کلید خصوصی پیوند دارد و به‌نوعی این دو کلید مکمل یکدیگر هستند. اشتراک‌گذاری کلید عمومی هیچ مشکلی ندارد و بدون نمایش‌دادن کلید خصوصی، صحت تراکنش به شبکه اثبات می‌شود. در واقع، بدون آنکه نیاز باشد کلید خصوصی را برای کسی ارسال کنید، شبکه با کلید عمومی می‌تواند اطمینان کند که تراکنش از کیف پول شما ارسال شده است. آدرس کیف پول نیز از کلید عمومی تولید می‌شود.
آدرس کیف پول (Wallet address)
در کیف پول‌ها به طور مستقیم نمی‌توانید کلید خصوصی و کلید عمومی را ببینید، کافی است از کلمات بازیابی به‌خوبی مراقبت کنید. اما با آدرس کیف پول زیاد سروکار خواهید داشت و برای نقل‌وانتقالات از آن استفاده می‌کنید. آدرس کیف پول هم رشته‌ای از اعداد و حروف انگلیسی است که مانند شماره‌حساب عمل می‌کند. شما می‌توانید آن را در اختیار فرستنده قرار دهید تا برای شما ارز دیجیتال ارسال کند. از طرف دیگر برای ارسال ارز دیجیتال به فرد یا صرافی فقط کافی است آدرس کیف پول گیرنده را داشته باشید.
نمونه‌ای از آدرس کیف پول اتریوم:
0xf253fc2ca37c078436d07fb75e5a76a649892172